Artikelen

Dutch coaches Jakob van Wielink and Leo Wilhelm explore the parallel journey of a leader developing new insight through coaching, with the quest to build psychological safety within organisations.

Ze zijn te mooi om ongebruikt te laten

‘Tradities vormen de kleine draadjes van het web dat de familie bij elkaar houdt. Soms is het tijd om afscheid te nemen van van bepaalde tradities, en dan weer stof je ze af om ze opnieuw in te voeren. Omdat het zo leuk is om samen herinneringen te maken.’

In gesprek met Jakob van Wielink

‘Leiderschapscoach Jakob van Wielink geeft in Het Klooster in Huissen regelmatig trainingen en retraites. Daarin leert hij mensen de beweging van het donker naar het licht te maken.

Verlangen naar licht is universeel. Waar je ook vandaan komt, in welke cultuur je ook bent opgegroeid, iedereen heeft de diepgewortelde behoefte om licht te kunnen ervaren en licht te kunnen zijn. Het is de stellige overtuiging van executive coach Jakob van Wielink, die werkt met leiders uit de hele wereld. ‘Licht staat voor mij voor liefde, voor gezien worden, in vreugde kunne…

Beleid voor overlijdensgevallen binnen de organisatie

‘Verlies en rouw hebben een enorme impact op organisaties. Niet alleen heeft het overlijden van een werknemer (of het verlies van een naaste van een werknemer) emotioneel impact, er is ook een financiële impact door rouwgerelateerd verzuim Met de invoering van een rouwprotocol kan uw organisatie aandacht voor verlies en rouw bij werknemers borgen, waardoor u ook dergelijk verzuim kunt terugdringen.’

De coach als bron van onvoorwaardelijke hoop door scheppende aandacht

“Geloof je dat het ooit nog goed met me komt?” Met deze coachvraag, eerder een noodkreet, kwam ze bij me. Daar zat ze, in mijn coachruimte, ineengedoken in een stoel die veel te groot voor haar leek. Ze keek schichtig in het rond, beantwoordde mijn blik niet en sprak fluisterend. Veel had ze nog niet verteld. Haar relatie had ze net beëindigd, op haar nieuwe werk had ze alweer ruzie. Dat waren zo’n beetje de openingszinnen geweest. Toen kwam de noodkreet eruit: “Geloof je dat het ooit nog goed met me komt?” En h…

Interview met Kim Phuc Phan Thi, het 'napalmmeisje'

‘Kim Phuc Phan Thi, ‘het napalmmeisje’. Zij is het meisje op de iconische Pulitzer winnende foto dat gillend van pijn en angst op Route 1 van Trang Bang rent voor haar leven. De Vietnamese burgeroorlog en het napalmbombardement op 8 juni 1972 hebben niet alleen de kleren en de huid van dit negenjarig meisje verbrand, de terreur van de oorlog is ook in haar ziel gekropen. Tientallen jaren na het bombardement was zij in de greep van een verlammende angst en haar hart was verbitterd, “negenenhalf op een hopeloosheidschaal van tien”, …

‘Wat doe je als werkgever of leidinggevende wanneer een collega plots overlijdt?

(…) Ga als leidinggevende dan ook niet te snel ‘terug’ naar de normale gang van zaken, om de boel maar draaiende te houden, zegt Van Wielink. Geef mensen genoeg tijd om afscheid te nemen van een collega, en wees bijvoorbeeld ruimhartig als veel werknemers naar de uitvaart willen. Het slechtst denkbare dat je kunt doen, aldus Van Wielink, is te veel focussen op het draaiende houden van het werk en zo de emoties verwaarlozen.’

Over rouwen om jezelf weer op te halen en elkaar te ontmoeten

‘Voor zijn 65e verjaardag besluit hij, succesvol ondernemer, dat hij het anders wil. Als vader van een gezin dat dertig jaar geleden een kind verloor, wil hij ‘het net ophalen’ en zijn verantwoordelijkheid nemen. Stel dat zijn 65e verjaardag zijn uitvaart zou zijn, wat zouden zijn vrouw en vier levende kinderen dan over hem zeggen? Hij vraagt zijn coach een middag te leiden waar zijn vrouw en de kinderen met hun partners aanwezig zullen zijn en allen iets hebben voorbereid om te delen.’

Over intimiteit en integriteit

‘Als zelfstandig coach ontvangt zij een formele klacht van een mannelijke cliënt. Hij had de aangeboden knuffel na afloop, hoewel hij hem zelf had geaccepteerd, als ongepast ervaren. Hij had niet de ruimte gevoeld om ‘nee’ te zeggen, al had hij dat achteraf wel willen doen. Hij had haar niet willen afwijzen, maar voelt zich nu niet meer veilig bij haar en wil afzien van verdere begeleiding. Nog amper bijgekomen van de schrik, zoekt zij contact met haar supervisor om te reflecteren op wat er gebeurd is.’

Secure Base Leiderschap in het onderwijs

‘We verbinden ons met anderen op manieren die gekleurd zijn door hoe we ons hechtten aan onze ouders en andere belangrijke mensen en hechtingsfiguren in ons leven. Zicht krijgen hierop helpt om een ‘secure base’ voor jezelf en voor anderen te worden. Het gedachtegoed van secure bases en de Transitiecirkel vormt een uitdagend venster voor leiderschapsontwikkeling.’